Додека светот се упатува кон 2022-ра година, борејќи се со најновата верзија на вирусот, Кина ја претстави подобрената верзија на својата индустриска политика „Made in China 2025“.
Претходните верзии можеби предизвикуваа тревога во земји како САД, но оваа е таа што ја има и треба да се внимава на тоа, пишува Ањани Триведи во својот коментар за „Bloomberg“.
Државните планери објавија петгодишен план за развој на паметно производство кон крајот на декември, кој има за цел да дигитализира 70% од големите претпријатија во земјата. Кина сега ќе се фокусира на градење и поседување индустриски роботи, како и на надградба на опремата и процесите кои се користат во производствениот сектор.
Овие идеи не звучат толку гламурозно како нанотехнологијата, новите материјали или роботите кои постојано се закануваат да ја украдат работата на луѓето – сектори кои беа истакнати во претходниот план „Made in China“.
Сепак, неговата најнова верзија има потенцијал да му помогне на Пекинг да стане фабрика на иднината со исклучително ефикасни и прецизни машини во време кога најголемата пречка за конкурентноста на САД е токму тоа. Со глобалните синџири на снабдување кои се во неред, намерата на Кина да се зацврсти на својот огромен индустриски сектор и околниот екосистем за да ја зајакне својата улога како глобален снабдувач е остроумна. Пекинг ќе направи подобро отколку што веќе прави.
Сржта на најновиот план за интелигентно производство е растот на приходите во секторот за индустриска роботика во земјата со годишна стапка од 20% во следните три години и удвојување на густината на роботите – начин да се усвои автоматизација. Тие сега не се само во фабриките, туку и во магацините, логистичките центри и други сродни области, со што целиот сектор работи на начин што ја зголемува продуктивноста, вклучително и во подобри и повеќе електрични автомобили, батерии и електроника.
Покрај тоа, Пекинг има намера да основа мали и средни компании кои се фокусираат на многу специфични сектори. Тоа се оние што ги нарекуваат „мали гиганти“ кои се глобално конкурентни и неопходни за индустриската технологија. На овој начин и Кина сака да ја намали зависноста од странски компании.
Кинеското Министерство за индустрија и информатичка технологија повика на подобрувања во областите како што се редуктори на брзина со голема прецизност, серво системи, контролери на роботи и интегрирани паметни склопови, според аналитичарите од „Daiwa Capital Markets Hong Kong Ltd“. Сите овие се клучни компоненти кои се користат во опремата на автоматизираната индустрија, што помага да се контролира движењето и другите функции на машината.
Иако овие цели изгледаат амбициозни, тие се во согласност со глобалниот тренд кон автоматизирани фабрики: во 2021-ва година, ширум светот имаше 126 роботи на 10.000 вработени, што е повеќе од 66 пред пет години. Кина е најголемиот пазар – има 44% од роботските инсталации и е на 9-то место по густина во светот, во споредба со 25-тото место пред само пет години, според Меѓународната федерација на роботи. Во меѓувреме, САД со учество од 8% се на 7-мо место.
Меѓутоа, само затоа што постои план не значи дека ќе успее. Компаниите како „Estun Automation“, најголемиот кинески производител на индустриски роботи, пораснаа со купување на странски компании наместо со скокови во технологијата. Овие компании потоа беа проширени за да создадат синџири на снабдување околу нив. Владините субвенции се рефлектираат и во добивката на компанијата. Властите неодамна рекоа дека ќе поттикнат спојувања и превземања во секторот.
Би било невнимателно да се каже дека ова е само уште еден обид на кинеските политичари да се придвижат кон технолошки иновации или да развијат план како неколку други планови од советски стил што земјата ги разви од 1950-тите. Наместо тоа, Пекинг признава дека за да ја развие и задржи својата водечка улога како глобален производствен центар, ќе треба да се надоврзе на постигнатото. Официјален претставник на министерството неодамна рече дека „сè уште има празнини и слаба индустриска база, а квалитетот, стабилноста и доверливоста на клучните компоненти не можат да ги задоволат потребите за самостојни машини со високи перформанси“, објавија државните медиуми.
За модерно производство зборуваат и САД и другите земји. Сепак, постигнат е ограничен напредок. Глобалниот синџир на снабдување, кој ги натера компаниите ширум светот да се борат да произведат стоки со сите соодветни делови на време, јасно го кажува ова. Таа, исто така, го покрена прашањето за инаку често преземената улога на фабриките и нивните работници, транспортот, логистиката и магацините, откривајќи ги недостатоците на американскиот индустриски комплекс.
Гледано од овој агол, планот на Пекинг е точен, затоа што сака да го задржи светот зависен од Кина што е можно подолго.
