Истражувањата покажуваат дека не можеме да ја избегнеме пластиката, дури и кога станува збор за храна – микропластика е пронајдена во примероци од животински и растителни протеини, овошје, зеленчук, па дури и сол.
Студијата од 2023 година покажа дека крупната хималајска розова сол ископана од земја има најмногу микропластика, проследена со црна и морска сол, пренесува CNN. Микропластиката е пронајдена и во шеќерот.
Дури и кесичките со чај, од кои многу се направени од пластика, можат да ослободат огромни количества пластика. Истражувачите од Универзитетот Мекгил во Квебек открија дека со варење на една пластична кесичка чај во вода се ослободуваат околу 11,6 милијарди микропластика и 3,1 милијарди нанопластични честички.
Студијата на Универзитетот во Квинсленд покажа дека на секои 100 грама (1/2 чаша) ориз, луѓето јадат три до четири милиграми пластика. А да не заборавиме и флашираната вода – еден литар или две шишиња вода со стандардна големина содржеле во просек 240.000 пластични честички од седум видови пластика, вклучително и нанопластика, покажа една неодамнешна студија.
Студијата од март 2024 година покажа дека луѓето со микропластика или нанопластика во нивните каротидни артерии имаат двојно поголема веројатност да доживеат срцев удар, мозочен удар или да умрат од која било причина во следните три години отколку луѓето кои ги немале.
Нанопластиката е вид на пластично загадување кое претставува сериозна закана за здравјето на луѓето, велат експертите. Тоа е затоа што ситните честички можат да нападнат поединечни клетки и ткива во главните органи, потенцијално нарушувајќи ги клеточните процеси и депонирајќи хемикалии кои го нарушуваат ендокриниот систем.
„Хемикалиите може да се пренесат во вашиот црн дроб, бубрези и мозок, па дури и да ја преминат плацентата и да завршат кај нероденото дете“, објасни Шери Мејсон, директор за одржливост во Пен Стејт Беренд во Ири, Пенсилванија.
„Во моментов има недостаток на стандардизирани методи и научен консензус за потенцијалните здравствени ефекти од нано и микропластичните честички. Затоа, медиумските извештаи за овие честички во водата за пиење не прават ништо повеќе од непотребно плашење на потрошувачите“, изјави претходно за Си-Ен-Ен портпаролот на Меѓународната асоцијација за флаширана вода.
Пакети со свежо овошје изложени во комерцијален фрижидер
Во една студија објавена во февруари во списанието Environmental Research, истражувачите разгледаа повеќе од десет најчесто консумирани извори на протеини, вклучувајќи говедско месо, панирани и други ракчиња, пилешки гради, свинско месо, морска храна, тофу и неколку алтернативи на месо од растително потекло, како што се растителни трошки слични на мелено говедско месо и рибни стапчиња на растителна основа.
Ракчињата содржеле најголема количина на мала пластика, во просек повеќе од 300 парчиња микропластика по порција. На второ место се медалјоните од растителна основа со помалку од 100 по порција, а потоа следат медалјони од пилешко, стапчиња од риба, минимално обработени ракчиња од Белиот залив, свежо уловени розови ракчиња од Ки Вест и стапчиња од риба од растително потекло, пренесува CNN.
Најлоши се јаболката и морковите
Најмалку контаминирани протеини биле пилешки гради, а потоа свински бут и тофу.
Студијата објавена во списанието Environmental Science откри помеѓу 52.050 и 233.000 пластични честички под 10 микрометри – секој микрометар е приближно со дијаметар од една капка дожд – во различни овошја и зеленчук.
Јаболката и морковите беа најзагадените овошја и зеленчук, со над 100.000 микропластики на грам. Најмалите честички се пронајдени во морковите, додека најголемите парчиња пластика се пронајдени во зелената салата, која е и најмалку загадениот зеленчук.
Во една пионерска нова студија, истражувачите открија дека флашираната вода што се продава во продавници може да содржи 10 до 100 пати повеќе парчиња пластика отколку што претходно се проценуваше. Станува збор за наночестички кои се толку мали што не можат да се видат под микроскоп.
Нанопластиката е толку мала што може да мигрира низ ткивата на дигестивниот тракт или белите дробови во крвотокот, дистрибуирајќи потенцијално штетни синтетички хемикалии низ телото и во клетките.
Како што науката дознава повеќе за пластиката што ја консумираме, постојат работи што луѓето можат да ги направат за да ја намалат својата изложеност:
-Обидете се да избегнувате да јадете нешто што е чувано во пластичен сад. Побарајте храна складирана во стакло.
-Носете облека од природни материјали и купувајте производи за широка потрошувачка направени од природни материјали.
-Не загревајте ја храната во микробранова во пластичен сад. Наместо тоа, загрејте ја храната на шпорет или во микробранова печка во стаклен сад.
-Ако можете, јадете што повеќе свежа храна и ограничете го купувањето на преработена и ултра-обработена храна завиткана во пластика.
