Градските паркови и зелените површини помагаат да се победи топлината, да се зајакне биодиверзитетот и да се внесе чувство на мир во урбаната џунгла.
Тие, исто така, помагаат да се забави биолошкото стареење, при што луѓето кои имаат пристап до зелените површини се покажа дека се просечно 2,5 години биолошки помлади од оние кои немаат, објави новата студија во списанието Science Advances.
„Живеењето во близина на повеќе зеленило може да ви помогне да изгледате помладо од вашата реална возраст“, изјави за АФП Кјезу Ким, главен автор на студијата и постдокторски соработник на Медицинскиот факултет Фајнберг на Универзитетот Нортвестерн.
„Веруваме дека нашите наоди имаат значителни импликации за урбаното планирање во смисла на проширување на зелената инфраструктура за промовирање на јавното здравје и намалување на здравствените разлики“, додаде таа.
Изложеноста на зелените површини претходно беше поврзана со подобро кардиоваскуларно здравје и пониски стапки на смртност.
Се смета дека причината за подмладувањето е поголемата физичка активност и социјалните интеракции, но не е јасно дали парковите навистина го забавиле стареењето на клеточно ниво.
За да го истражи ова, тимот кој стои зад студијата ги разгледа хемиските модификации на ДНК познати како „метилација“.
Претходната работа покажа дека таканаречените „епигенетски часовници“ засновани на метилација на ДНК можат да бидат добар предиктор за здравствени состојби како што се кардиоваскуларни болести, рак, когнитивна функција и попрецизен начин за мерење на возраста од календарските години.
Децениски истражувања
Ким и колегиte следеle повеќе од 900 белци и црнци од четири американски градови, Бирмингем, Чикаго, Минеаполис и Оукленд, во период од 20 години (1986-2006).
Користејќи сателитски снимки, тимот процени колку се блиски адресите на живеење на учесниците до околната вегетација и паркови и ги усогласи тие податоци со примероците од крв земени на 15 и 20 години од студијата за да се утврди нивната биолошка старост.
Тимот создаде статистички модели за да ги процени резултатите и да ги контролира другите варијабли како што се образованието, приходите и факторите на однесување како пушењето, кои можеби влијаеле на резултатите.
Тие откриле дека луѓето чии домови биле опкружени со 30 отсто зеленило во радиус од пет километри, во просек биле 2,5 години помлади биолошки во споредба со оние чии домови биле опкружени со 20 отсто зеленило. Црнците со поголем пристап до зелените површини биле само една година помлади биолошки, додека белците биле три години помлади.
„Други фактори, како што се стресот, квалитетот на околните зелени површини и другата социјална поддршка, може да влијаат на степенот на корист од зелените површини во однос на биолошкото стареење“, рече Ким, објаснувајќи дека разликите бараат дополнителни истражувања.
На пример, парковите во сиромашните населби кои се користат за нелегални активности може да бидат поретко посетени, што ги негира придобивките.
Следните чекори би можеле да вклучат истражување за врската помеѓу зелените површини и специфичните здравствени резултати, додаде таа. Исто така, сè уште не е јасно како точно зеленилото го забавува стареењето, додаде таа.
Епидемиологот Мануел Франко од Универзитетот во Алкала и Џон Хопкинс го нарече истражувањето „добро дизајнирана студија“.
„Имаме повеќе и подобри научни докази за зголемување и промовирање на користењето на урбаните зелени површини“, додаде Франко, кој не беше вклучен во студијата.
