Молекуларен облак во форма на запирка се чини дека орбитира околу еден од најбараните објекти во астрономијата. Тим од астрономи погледна во центарот на орбитата на тој молекуларен облак и во суштина не виде ништо. Меѓутоа, ако нешто се врти околу ништо во универзумот, тогаш ова силно укажува на постоење на црна дупка.
Алката што недостасува
Научните модели покажуваат дека тоа не е само обична црна дупка, туку онаа која припаѓа на ретко видената класа црни дупки со средна маса, или астрономската „алка што недостасува“. Ако моделите се точни, тогаш тоа би било само петтиот кандидат за црна дупка со средна маса пронајден во близина на галактичкиот центар.
Овој растечки број на претходно недостижни вселенски објекти може да им помогне на астрономите да разберат како се формираат супермасивни црни дупки во центрите на галаксиите, кои растат до колосални големини.
Проблемот со наоѓање осамени црни дупки
Пронаоѓањето на црни дупки со средна маса би било доказ дека црните дупки рамномерно го покриваат целиот опсег на маси и дека црните дупки со средна маса се всушност фаза на раст помеѓу малите и супермасивните. Сепак, досега се идентификувани само мал број црни дупки со средна маса, и тоа главно само привремено.
Еден проблем е што осамените црни дупки сами не испуштаат светлина. Тие можат да бидат откриени само со ефектот што нивната огромна гравитација го има врз нивната околина, предизвикувајќи блескав вител на материја или со влечење на ткаенината на простор-времето на необични начини. Тоа суптилно влечење може да влијае на орбиталниот танц на далечните објекти, како ѕвездите што ги проучувале астрономите за да го потврдат присуството на Стрелец А*, црната дупка во центарот на Млечниот Пат.
Необичен „полноглавец“ во галактичкиот центар
Галактичкиот центар е всушност прилично преполно место, полно со молекуларни облаци од кои се раѓаат ѕвезди. Таа е позната како Централна молекуларна зона, а нејзината молекуларна густина на гас е неколку реда на големина поголема од дискот на Млечниот Пат.
Бидејќи овој регион е толку густ, може да биде тешко да се види што има внатре, но моќниот радио телескоп сè уште може да открие активност во него.
Така, истражувачите пронајдоа облак што го нарекоа Полноглавец, кој се наоѓа многу блиску до галактичкиот центар и на оддалеченост од 27.000 светлосни години од Земјата. Тие го користеле телескопот Џејмс Клерк Максвел за да бараат гас кој е пореметен од гравитацијата.
Полноглавецот се движел поинаку од другиот материјал во близина, а астрономите открија дека неговата издолжена форма веројатно е резултат на гравитациска интеракција. Моделите покажаа дека масата одговорна за оваа интеракција е околу 100.000 пати поголема од масата на Сонцето, што силно укажува на црна дупка со средна маса.
Прашања на кои допрва треба да се одговори
Од каде можела да дојде и како е формирана таа црна дупка се прашања на кои допрва треба да се одговори. Пред тоа, научниците мора да ги потврдат своите набљудувања. Тие планираат да ја искористат моќната Atacama Large Millimeter/submillimeter Array во Чиле за да спроведат дополнителни набљудувања на Полноглавецот и да видат дали можат да најдат знаци на црна дупка или нешто друго во центарот на неговата орбита.
Ако се покаже дека навистина постои црна дупка со средна маса во центарот, тоа би можело да има длабоки импликации за нашето разбирање на супермасивните црни дупки.
