Сондата „Војаџер 1“ доживеа дефект што предизвика прекин на комуникацијата со Земјата, додека таа беше оддалечена околу 24 милијарди километри. Инженерите на НАСА се обидуваат да ја откријат причината за неуспехот.
Тоа е најоддалеченото летало од Земјата и е надвор од хелиосферата, меурот на Сонцето од магнетни полиња и честички што се протега подалеку од орбитата на Плутон. Војаџер 2 е исто така надвор од хелиосферата, но е околу четири милијарди километри поблиску до Земјата.
Тие се исклучително значајни во научна смисла, првенствено поради тоа што се толку долговечни. И тие доста ги надминаа првично поставените цели – летање покрај Јупитер, Сатурн, Уран и Нептун.
Иако беше лансиран во 1977 година, Војаџер 1 има три компјутери на одборот, вклучително и систем за податоци за летот кој собира информации од научните инструменти на вселенското летало и ги поврзува со инженерски податоци кои ја рефлектираат моменталната состојба на сондата. Контролата на мисијата на Земјата ги добива овие податоци во бинарен код или низа единици и нули, пренесува CNN.
Додека вселенското летало сè уште може да прима и извршува команди испратени од тимот на мисијата, проблемот со таа телекомуникациска единица значи дека на Земјата не се испраќаат никакви научни или инженерски податоци. Инаку, на командите од Земјата им требаат 22,5 часа за да стигнат до Војаџер 1, а на командите за враќање 45 часа.
Она што во моментов ги интересира научниците е како честичките и магнетните полиња се менуваат со оддалеченоста од хелиосферата, односно во моментите кога започнува меѓуѕвездениот простор, регионот на просторот помеѓу два соларни системи. Војаџер 1 влезе во него во 2012 година.
Во раните години, Војаџер 1 испрати фотографии од планетите пред него и откри две месечини околу Јупитер, Теба и Метис. На Сатурн, тој откри пет нови месечини и нов прстен наречен Г-прстен. Инаку, и покрај тоа што Војаџер 2 беше лансиран 16 дена порано, на 20 август 1977 година, тој е побавен поради подолгата рута по која беше испратен да истражува.
