Ембрионите од глушец направија вселенска одисеја до Меѓународната вселенска станица, зголемувајќи ги надежите за човечка репродукција надвор од Земјата, со раните резултати кои ветуваат безбеден развој на животот во вселената.
Во револуционерен нов експеримент, ембриони од глувци за прв пат се испратени до Меѓународната вселенска станица (ISS) за истражување на човечката репродукција во вселената.
Терухико Вакајама, водач на студијата објавена во списанието „iScience“, ја нагласи потребата од такво истражување. „Правиме истражување за да бидеме сигурни дека можеме безбедно да имаме деца ако дојде време“, објасни Вакајама.
Почетната фаза се одржа на Земјата, кога Вакајама и неговиот тим замрзнаа ембриони на глувци во рана фаза. Овие ембриони беа испратени до ISS со ракетата SpaceX, каде што астронаутите ги одмрзнуваа и ги култивираа четири дена пред да бидат хемиски зачувани и вратени на Земјата. Одлуката да се одгледуваат ембрионите четири дена се должи на нивната ограничена одржливост надвор од матката.
Студијата на ембрионите по нивното враќање не откри знаци на оштетување на ДНК од изложеност на радијација и нормален структурен развој. Наодот ги отфрла претходните грижи за ефектите на микрогравитацијата врз развојот на ембрионот. Иако ветува, сè уште не е познато како продолжената изложеност на микрогравитација може да влијае на подоцнежните фази на ембрионалниот развој.
Во претходните истражувања, стаорците на вселенските летови на НАСА извеле потомци со типична тежина, што укажува на нормален развој.
Вакајама сугерира дека репродукцијата на цицачите во вселената е можна, иако практичните предизвици за раѓање во микрогравитација остануваат нејасни.
Следната фаза на истражување има за цел да утврди дали ембриони на глувци испратени до ISS може да се имплантираат и да се развијат во здраво потомство.
Научниците исто така се надеваат дека ќе ја истражат употребата на сперматозоиди и јајце клетки од глувци за ин витро оплодување во вселената, унапредувајќи го нашето разбирање за репродукцијата надвор од Земјата, пишува NewScientist.
