Маршот на Евгениј Пригожин кон Москва можеби е прекинат, но две недели подоцна Кремљ се уште се бори со ракавицата што му ја фрли во лицето на Владимир Путин, пишува престижниот британски Телеграф.
Според извештаите, руското Министерство за внатрешни работи (МВД) отишло дотаму што започнало истрага за нивоата на јавна поддршка, оценета со следење на објави на социјалните мрежи и интернет пребарувања на руски граѓани, пишува Јутарњи лист.
Нивните наоди, пресретнати и објавени од украинското разузнавање, сугерираат дека 17 од 46 руски региони застанале на страната на Пригожин. Путин доби поддршка од само 21 регион, додека останатите осум останаа поделени. Поконкретно, Москва, на пример, го поддржува рускиот претседател, но тоа не е случај со неговиот роден град – Санкт Петербург е подготвен да застане зад газдата Вагнер. Ова е вест што го погоди Путин на лично ниво. Јавната поддршка за Пригожин во Република Дагестан, наводно, изнесува 97 проценти.
Ако извештајот е точен – секое истекување на информации треба да се земе со резерва – единствениот заклучок е дека Путин не само што е во крајно несигурна позиција, туку и дека земјата може да биде на работ на граѓанска војна. Ова не е само желба: земјата има историја на неуспешни државни удари што доведоа до политички пресврт. Говорејќи за рускиот медиум Медуза, два извори од регионалната влада рекоа дека претставници на Путин свикале кризен состанок со регионалните лидери и руските амбасади за да ја зајакнат поддршката. Ова не се процедури на удобна администрација.
Можеби Путин конечно се буди, сфаќајќи дека нацијата за која мислеше дека ја има на дланка наскоро може да се урне. За време на карантинот поради Ковид и во месеците по инвазијата, тој стана осаменик, ретко фотографиран надвор од Кремљ. Но, во последните неколку дена тој „излезе од паштетата“. Дагестан е едно од првите места што ги посетил. И претходно оваа недела, Путин објави дека регионот ќе добие 40 милиони фунти за инвестирање во локалната инфраструктура. Ако изгледа како паничен одговор на јавните немири, тогаш веројатно и е.
А што да правиме со маршот на Пригожин, прашува британски Телеграф. Според условите на примирјето со Москва со посредство на Белорусија, тој треба да биде во самонаметнат егзил во Минск, но сега се вели дека е на слобода во Санкт Петербург. Кремљ рече дека не знаеле каде е и дека не им е грижа; дека нема ни можност да го следи. Некои би можеле да тврдат дека ова е обид да се избегне негово легитимирање – но неуспехот да се казни Пригожин ја разоткрива слабоста на Путин и кревкоста на неговата моќ.
Што се однесува до самата група Вагнер: теоретски таа е инкорпорирана во руската армија, но во пракса активно регрутира од својата нова база во Белорусија и не се двоуми повторно да се разграни во Русија. Телеграм каналите ги поканија платениците да се соберат во Санкт Петербург овој викенд на настанот. Ќе делиме маици, ознаки, беџови, налепници“, ветуваат тие. Не велат дека ќе се појави самиот Пригожин, но може.
Белорускиот претседател Александар Лукашенко продолжува да се претставува како миротворец, велејќи дека преживувањето на Пригожин не е доказ за слабоста на Путин, туку за неговата дарежливост. „Мислите дека Путин е толку злобен и одмаздољубив што тој [Пригожин] ќе биде убиен некаде утре? рече тој оваа недела. „Не, тоа нема да се случи. Но, со оглед на тоа што Пригожин, наводно, е на слобода во Русија и Вагнер се реорганизира, можно е пучот да е само првиот обид. И дека последниот удар допрва доаѓа.
