Научниците ширум светот за прв пат ги слушнаа нискофреквентните гравитациски бранови произведени од судир на црни дупки.
Речиси две децении, научниците следат збир на брзо ротирачки ѕвезди кои пулсираат како светилници, наречени пулсари, пишува dpa, пренесува Хина.
Тие бараа одложувања на пулсот од наносекунда предизвикани од гравитационите бранови за да обезбедат дополнителни докази за општата теорија на релативноста на Алберт Ајнштајн.
Во 1916 година, Ајнштајн го претстави простор-времето како четиридимензионална ткаенина при што настаните како што се експлозија на ѕвезди и спојувањето на црните дупки создаваат бранови или гравитациски бранови во таа ткаенина.
Австралискиот истражувач Даниел Реардон рече дека додека гравитационите бранови ја преплавуваат Земјата, тие ја менуваат привидната фреквенција на ротација на пулсарите кои брзо се вртат.
„Можеме да детектираме гравитациски бранови, барајќи импулси кои пристигнуваат порано или подоцна отколку што очекуваме. „Претходните студии покажаа интригантен сигнал во набљудувањата на временските серии на пулсарите, но потеклото беше непознато“, рече Реардон.
Сара Вигеланд од Универзитетот во Висконсин-Милвоки рече дека сега кога научниците имаат докази за гравитациони бранови, следниот чекор е да ги проучат изворите што произведуваат брмчење.
„Една од можностите е дека сигналот доаѓа од парови супермасивни црни дупки кои се милиони или милијарди пати поголеми од масата на нашето Сонце. Додека овие џиновски црни дупки орбитираат една околу друга, тие произведуваат гравитациони бранови со ниска фреквенција“, рече таа.
Повеќе од 190 научници од САД и Канада беа вклучени во истражувањето во северноамериканската опсерваторија за гравитациони бранови Нанохерц.
Соработниците независно објавија слични резултати со телескопи во Европа, Индија и Кина. Истражувањето е објавено во The Astrophysical Journal Letters.
Австралискиот астроном Ендрју Зик рече дека е возбудливо што поголемите групи научници гледаат навестувања за брановите, но вистинскиот тест ќе дојде кога сите податоци ќе се комбинираат во глобална група податоци.
„Овој сигнал сè уште може да биде предизвикан од нешта како што се варијации во ротацијата на пулсарот во долг временски период, или едноставно може да биде статистичка случајност“, рече Зик.
