Руското Министерство за одбрана одлучи да се ограничи на само неколку лансирања на хиперсоничната ракета Кинжал.
Дали потрошената технологија и ресурси не се исплатија? Можеби нивната моќ е сериозно претерана? Ако е така, што е со ракетите Кинжал и кога повторно ќе ги користат?
Бројот на напади со најновата хиперсонична ракета во Украина навистина не е голем. Можеби десетина лансирања. Но, дури и на оваа скромна основа може да се извлечат многу заклучоци. Прво, Кинжал е навистина многу, многу брз. На интернет има материјали на кои јасно се гледа како ракетата лета во таканаречениот плазма облак. Овој облак е формиран како резултат на огромниот отпор на воздухот. Нема да навлегуваме во физиката, само ќе кажеме дека муницијата некако успева не само да издржи колосални оптеретувања туку и да нишани исклучително прецизно.
Од отворени извори е познато дека брзината на ракетата варира помеѓу 10-12 мах. т.е. преведено во познати бројки, изгледа вака – 11.900-14.300 km/h. Озлогласениот Патриот не е премногу издржлив за овој проектил. Истото може да се каже и за рускиот С-400. Кинжал е исклучително тешка цел.
Вториот потврден параметар е опсегот. Според Министерството за одбрана, проектилот може да лета до 2.000 километри доколку биде лансиран од МиГ-31А. Во пракса, може да лета над целата територија на Украина.
МиГ-овите се далеку од единствените што руското Министерство за одбрана веќе ги тестираше. Постои документиран случај во кој најмалку еден Ту-22М3М учествувал во летови, а во исто време носел 4 Кинжали. Дали вреди да се верува во оваа изјава е прашање, но постои факт за таква работа и оваа машина веројатно е способна за хиперсонично лансирање.
Мит или факт
Теорија – ракетата Кинжал не се користи поради малите произведени количини. Се претпоставува дека неговиот број не надминувал три или четири дузини. Тоа значи дека би било крајно непотребно да се користат. Особено кога земјите членки на НАТО се во близина и се подготвени во секој момент да се приклучат на условната „игра“.
Теоријата на неколку произведени Кинжал е интересна, но се потпира на прилично глупав факт – ограничениот број на носачи. Експертите сугерираат дека се уште нема смисла да се прави оваа муниција. Причината – програмата за доопремување на старите МИГ-ови со текот на времето беше продолжена. Иднината на Ту-22М3М е исто така нејасна. Во принцип, спорот е сериозен.
Зошто Кинжал е во режим на пауза?
Други извори наведуваат дека биле произведени 150 кинжали. Но, овде принципот е потполно ист – го пресметале максималниот број на зачувани и готови МиГ-ови погодни за модернизација. Во принцип, никој не знае колку од овие проектили има Русија.
Но, причината за нивната екстремно ограничена употреба е со сигурност позната – тоа е баналната децентрализација на непријателските трупи, опрема и други резерви. Односно, едноставно нема цели каде што има голема концентрација на се што треба да се погоди. А ако има, Искандер тоа го прави перфектно, што очигледно е неколкукратно поевтино.
Кога Кинжал повторно ќе се користи?
Ова е интересно прашање, но сега да се обидеме да разбереме некои ограничувања. Како што многумина веќе забележаа, доаѓа втората фаза од конфликтот. Тоа треба да биде офанзива од големи размери. Повремено се појавуваат знаци на оваа појава. На пример, тестови на торпедото Посејдон, тестови на фрегатата Адмирал Горшков со ракетата Циркон во Средоземното Море, промени во персоналот итн.
На хоризонтот има дури и нуклеарна уцена, која беше избегната наесен. Но, тоа е секогаш тука и тоа е дел од играта. Не е за потценување. Одреден број МиГ-31А и А-50У прикачени на нив моментално се во Белорусија. Тие прават повремени летови, но не вршат никакви лансирања. т.е. овие летови се многу слични на вежбање по потреба. Во исто време, тие му покажуваат на непријателот дека овие МИГ се вооружени со Кинжал. Извори од Русија велат дека кога повторно ќе дојде времето на Кинжал, ќе бидат сменети високите офицери на одредена руска единица. Се очекува да дојдат луѓе високо специјализирани и компетентни за употреба на Кинжал. Она на што сме сведоци сега се претежно внатрешно-политички судири што ги спречуваат да дејствуваат јасно и хармонично.
Како резултат на тоа, можеме да го заклучиме следново – за почеток, Кинжал е прва ударна ракета, која беше демонстрирана пред 11 месеци. Нема смисла да се користи понатаму. Сепак, веројатноста за нејзина повторна употреба се зголемува секој ден. Се чини дека Кинжал овојпат нема да се користат за уништување магацини и други такви места. Дали е така – времето ќе покаже.
