Ограничувањето на цената и ембаргото на Европската унија за најголемиот дел од руската нафта ги намалија приходите на Москва од фосилните горива, но Кремљ сè уште заработува значителни пари за финансирање на војната во Украина бидејќи лимитот од 60 долари за барел беше „премногу мек“, велат аналитичарите.
Комбинацијата од ограничувањата на Групата седум главни демократии и забраната на ЕУ ја чини Русија околу 160 милиони евра (171,9 милиони американски долари) дневно, соопшти Хелсинкискиот Центар за истражување на енергија и чист воздух во студијата за првите недели од санкциите што стапи на сила на 5 декември.
Бројките покажуваат дека Русија сè уште зема 640 милиони евра дневно од фосилни горива, што е помалку од 1 милијарда евра дневно од март до мај 2022 година, веднаш откако ја нападна Украина на 24 февруари.
Русија би изгубила дополнителни 120 милиони дневно почнувајќи од 5 февруари, доколку ЕУ го забрани увозот на рафинирани нафтени деривати како што е дизел горивото, од кои Русија е главен снабдувач. Тоа би ја намалило заработката на Москва на 520 милиони евра дневно до февруари.
Центарот објави дека Русија успеала да генерира 3,1 милијарди евра приход од испораките на нафта под плафонската цена, собирајќи 2 милијарди евра даночни приходи. Намалувањето на ограничувањето на 25-35 долари за барел речиси целосно ќе ги елиминира даночните приходи со приближување на цената многу поблиску до цената на производството во Русија.
Сегашната граница е над пазарната цена на руската нафта и останува во опсегот на она што и е потребно на Москва за да го балансира својот буџет.
Западните влади се мачеа да најдат начин да ги намалат приходите од фосилни горива кои се главниот извор на финансирање на буџетот на руската влада и нејзината војна против Украина. Првите санкции главно избегнуваа блокирање на испораките на нафта и природен гас, бидејќи Европската унија беше во голема мера зависна од руските фосилни горива за да ја управува својата економија и затоа што вртоглавото покачување на цените на енергијата на почетокот на војната поттикна голем скок на инфлацијата во Европа и во САД.
Групата седум најголеми демократии излезе со плафонот на цените како решение за да се спречи руската нафта да тече во другите делови на светот и да се избегнат нагло повисоките цени на енергијата, а сепак да се намалат приходите на Кремљ.
Ограничувањето се спроведува со забрана на осигурителните компании, главно со седиште на Запад, да ги осигураат пратките на руската нафта по цена над плафонот. Нафтеното ембарго на ЕУ го блокира најголемиот дел од руската нафта што доаѓа во камиони-цистерни.
Намалувањето на границата може да има непредвидливи ефекти бидејќи претседателот Владимир Путин рече дека Русија нема да продава нафта на земјите што ја почитуваат границата, но таа закана не се оствари бидејќи ограничувањето е над пазарната цена.
Сепак, нафтените пазари сега се помалку фокусирани на потенцијалната загуба на руската нафта отколку на слабата побарувачка поради глобалното економско забавување, а цените паднаа.
Истражувачкиот центар што ги состави проценките бара ограничување на продажбата на стари танкери за да се спречи Русија, нејзините сојузници и поврзаните трговци да градат замена за флота за да го заобиколат ограничувањето на цената на нафтата и бара зголемени казни за избегнување на ограничувањата.
