Студија објавена во научниот репозитор на bioRxiv открила дека новиот јужноафрикански вид SARS-CoV-2, 501Y.V2, кој се карактеризира со повеќе мутации, може да избегне неутрализирање на моментално присутните антитела од првиот бран и потенцијално повторно да ги инфицира пациентите кои веќе се опоравиле од Ковид-19.
Со оглед на тоа што многу варијанти на вирусот САРС-КоВ-2 се појавуваат и ги потиснуваат оние кои беа доминантни во првиот бран на пандемијата, исклучително е важно да се процени не само нивната релативна преносливост и вирулентност при предизвикување на Ковид-19, туку и тенденцијата да се избегне неутрализација на антителата.
Затоа е важно да се следат новите варијанти на коронавирусите кои имаат мутации кои влијаат на интеракцијата на шилестиот протеин со рецепторот ACE2 во човечките клетки, што е влезна точка за новиот коронавирус во здрава клетка.
Варијантите на новиот коронавирус со поголем афинитет за врзување со рецепторот ACE2 исто така ќе се шират повеќе. Понатаму, преносливоста е поврзана со смртноста, затоа што повеќе случаи на зараза води до повеќе заболени, а со тоа и смртни случаи од последиците на болеста.
Сепак, резултатот од побрзи и пошироки инфекции може да се должи и на губење на ефикасноста на моментално достапните терапии со антитела и вакцините, како и падот на имунитетот кај лица претходно заразени со новиот коронавирус од првиот бран на пандемијата.
За подобро разбирање на ризиците кои ги носат единечни или комбинирани мутации во варијантите на новиот коронавирус од вториот бран на пандемијата, научниците од ImmunityBio во Калифорнија извршија компјутерска анализа на интеракциите на шилестиот протеин на вирусот со рецепторот ACE2 во човечките клетки.
Тие користеле методи на симулација во милисекунди за да испитаат мутации во новиот коронавирус E484K, K417N и N501Y и интеракција на нивните шилести протеини со рецепторот ACE2.
Студијата покажала дека мутацијата K484 има поголем афинитет за врзување за рецепторот ACE2 од E484, како и поголема веројатност за модифицирана адаптација. Токму оваа веројатност за модифицирана адаптација може да биде механизмот со кој јужноафриканскиот вид на новиот коронавирус беше во можност да ги замени оригиналните соеви на вирусот САРС-КоВ-2.
Мутациите E484K и N501Y исто така покажала зголемена тенденција да го врзуваат шилестиот протеин со рецепторот ACE2, а E484K покажал дека може да ги смени флексибилните делови на шилестиот протеин, што резултира во нови, поефикасни контакти со човечкиот клеточен рецептор.
Споменатата подобрена склоност на врзување е веројатно главниот виновник за побрзото ширење на јужноафриканската варијанта на вирусот, поради поголема преносливост и затоа е исклучително важно да се следат овие мутации и да се реагира на време, предупредува студијата.
Понатаму, воведувањето на конформациски промени е одговорно за бегството на јужноафриканската варијанта на коронавирусот од неутрализирачки антитела и можноста за инфицирање на веќе опоравени пациенти од Ковид-19.
Ние веруваме дека вакцините чија ефикасност во голема мера зависи од хуморалните реакции на С-антигенот со ограничена појава на нови видови, зависат од честото редизајнирање, заклучи студијата.
Од друга страна, вакцината која предизвикува силна рекција на Т-клетките е многу помалку склона на промени поради мутации на новиот коронавирус, со што се обезбедува подобар и поефикасен пристап кон заштита од Ковид-19 болеста.
На крајот на краиштата, идеалната вакцина треба да вклучува и друг, чуван антиген (како што е SARS-CoV-2 нуклеокапсидниот протеин), кој веројатно ќе предизвика ефективен хуморален и клеточен посредуван имунолошки одговор, дури и кога се соочува со вирус кој брзо се менува.
