Како и секој претходен декември, повеќето од нас сè уште ги одбројуваат деновите до 31-ви во месецот, со нетрпение очекувајќи ги заслужените денови на годишниот одмор. Сепак, се чини дека никогаш со поголемо нетрпение не сме го чекале последниот ден од годината, бидејќи оваа е секако една од најпредизвикувачките и онаа која долго ќе ја паметиме.
Се разбира, не е мал бројот на луѓе кои ќе се збогуваат со годината во која многу планови се одложени, или барем во поголема или помала мера се променети, со зборовите: „Тоа да не се случи повторно“. Сепак, дека сè не е толку сиво, заклучивме по кратката рекапитулација на месецот зад нас и заклучокот дека оваа година ни даде вредни лекции, можеби како ниедна досега.
Малите нешта предизвикуваат големи радости
Научивме дека времето поминато дома можеме да го пополниме на безброј интересни начини. Во ниту една претходна година не сме изгледале повеќе филмови, не сме прочитале повеќе книги.
Сфативме дека работата од дома не е толку страшна како што изгледаше на прв поглед и во слободното време имавме можност да слушаме повеќе курсеви на Интернет отколку што можевме да замислиме. Ги користевме викендите и слободните денови за патувања – оние неоткриени нови предели кои ги запознавме во нашата земја, а исто така научивме како заштедата може да ја ублажи носталгијата за патување до дестинациите за кои сонуваме.
Уште еднаш сфативме колку е важно да се штеди, како дури и среде новогодишна еуфорија може да се направи паметен шопинг и усвоивме неколку добри навики со кои можеме да постигнеме значителни заштеди. Од друга страна, научивме дека има и работи на кои не треба да се штеди.
Времето со најблиските е од непроценливо значење
Необично беше да се слават некои важни датуми без физичко присуство на оние кои се составен дел од сите наши прослави. Беше невообичаено и без прославите на кои бевме навикнати. Најневообичаено беше да дувате свеќи на роденденската торта точно пред камерата на еден од уредите кои ги користевме за комуникација секој ден.
И, се разбира, беше тешко да се учи преку Интернет и да се следи тоа темпо и новитети кои се појавуваа невообичаено често. Сепак, не можеме да кажеме дека не беше интересно во исто време, а родителите се запознаа со некои нови технологии благодарение на своите деца. Се случуваа и онлајн прослави. Сето ова не зближи уште повеќе.
Времето поминато со децата е непроценливо и веројатно секој од нас барем еднаш се запрашал како растат толку брзо, додека ни се чинеше дека вчера ги изговорија првите зборови и ги направија првите чекори.
Повеќе од кога било, го поставувавме прашањето: „Како си?“, Претежно преку јавување на телефон, затоа што разговаравме повеќе отколку што се допишувавме. Заради сето тоа, иако физички оддалечени, ние никогаш не сме биле поблиску во текот на оваа година.
Здравјето е секогаш пред сè
Бурното темпо на живот што го водевме беше ставено на пауза, а со тоа и голем број навики што ги практикувавме. Наместо да посегнуваме по брза храна, прибегнавме кон подготовка на храна дома и користење здрава храна, а целата ситуација нè натера да си ветиме дека нашето здравје навистина ќе биде на прво место.
Нема да ги одложуваме прегледите и ќе реагираме веднаш и соодветно на секоја промена. Ќе се занимаваме физичка активност, дури и да е половина час во дневната соба и без никаква опрема, бидејќи видовме дека е можно. Научивме дека во оваа ситуација е побезбедно, подобро и побрзо ако користиме електронско банкарство за плаќања и дека можеме да сториме многу повеќе дома.
Научивме да ја одбираме вистинската платежна картичка за себе и секогаш да ја носиме со нас при излагање од дома. Кога и да можевме, плаќавме со иста картичка, а кога тоа не беше можно, наместо на шалтерот на експозитурата, безбедно, бесплатно и во рок од неколку секунди вадевме пари на банкоматте.
